El milenariu texu de Bermiegu vien de ser testigu d’un casoriu pol ritu de la Ilesia Asturiana de la Sidroloxía.
LA SIDRA.- Yá nun ye abondo con bautizar a los neños con sidre, nin moya-yos el chupu en sidre pa que s’avecen al saborgu, la Ilesia Asturiana de la Sidroloxía recupera’l conxuntu de cellebraciones sociales siguiendo’l ritu sidreru, casorios, comuniones, entierros… porque la sidre ye muncho más qu’una bébora, y esprésase no divino y no humano.
Nel casu del casoriu, el ritual escoyíu pa tan emportante cellebración axunta tradiciones sagraes asturianes de delles dómines, dende l’ancestral llamada a la Ma dica’l culín escanciáu dende la moderna botella.
La mesa de piedra de delantre’l texu tornó a valir d’altar, coles veles prendíes en botelles de sidre y una bona representación de les plantes más máxiques. Alrodiu d’ella y del árbol sentáronse los convidaos a la ceremonia, vistíos de blanco o de prieto, col envís “d’atrayer la llume” o de “refugar los malos deseyos” en ca casu.
El son de la marcha nupcial asturiana marcó el camín de la pareya que –acompangaos de los sos fios- avanzaron pel prau fasta’l puntu esautu debaxo’l texu, marcáu con un reondel de lloréu embaxo y con un ramín d’arfueyu escolingáu enriba les sos tiestes. Corones de flores y lloréu orniaben tamién la tiesta de la novia, de los neños y d’abondos convidaos.
